Tami Neilson (Can) Soul - Vintage Rock 'n Roll - Country Ripspiqué Lier (30-08-2018) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Ripspiqué info band: Tami Neilson © Rootsville 2018

Bij Ripspiqué in Lier beginnen ze er dit jaar vroeg aan met het nieuwe seizoen van hun clubconcerten. Er is natuurlijk ook het speling van het lot wanneer een uitstekende artieste op Europese tour is dat je als organisatie er meteen kan op inpikken. Daags voor ze naar de Paradiso in Nederland trekt hebben ze hier in Lier niemand minder dan Tami Neilson kunnen strikken voor een enig concert in België. In haar gezelschap voor deze trip doorheen Europa zijn Brett Adams (gitaar), Mike Hall (basgitaar) en Joe McCallum (drums) en zo is dan voor ons het nieuwe clubseizoen reeds van start gegaan.

Uiteraard staat haar nieuwste album 'Sassafrass!' (album report) in de spotlights. Een album met een grote diversiteit aan muziek zoals soul en vintage rock 'n roll maar zal er ook zonder meer tijd worden gemaakt voor country waar ze mee opgroeide. Tami Neilson werd geboren in Canada maar leeft en werk voornamelijk in Nieuw-Zeeland. Sinds het begin van haar solo carrière heeft ze daar al talrijke prijzen mogen in ontvangst nemen. Prijzen waaronder 'Best Female Artist' tijdens de 'New Zealand Country Music Awards' gedurende 2010, 2011 en 2014. In 2008 bracht ze haar debuutalbum 'Red Dirt Angel' uit en haar in 2015 uitgebrachte 'Don't Be Afraid' behaalde meteen de eerste plaats op de 'New Zealand Music Charts'.

In deze kleine maar statige theaterzaal is het steeds weer heerlijk toeven en aan Tami Neilson voel je ook meteen dat het haar behaaglijk overkomt. Na een korte intro van haar band verschijnt Tami vanachter het gitzwarte gordijn en zetten ze samen meteen aan met 'Miss Jones'. Voor de tijd van het jaar is er voor dit eerste al meteen aardig wat volk komen opdagen en voelt de 'MC' zich ook meteen in zijn sas. Na het nummer 'Walk (Back to Your Arms)' van haar album 'Dynamite' uit 2014 komt meteen het beeld van haar vader opdagen en die zou zo, net als de rest van de 'Neilson Family' als een rode draad doorheen het concert aanwezig blijven. Met 'One Tought Of You' voel je dan ook meteen de tijdsgeest waarin het nummer destijds is geschreven door papa Neilson.

Het eerste gedeelte van dit concert is een beetje een mix uit het oeuvre van deze Tami Neilson en transformeert ze zich van rockabilly chick via soul diva naar country girl met nummers als 'Banana's', de mooie ballad 'A Woman's Pain' en na bijna gans de familie te hebben in betrokken in de nummers krijgen we met 'Good Man' er dan nog eentje speciaal voor manlief. 'Stay Outta my Business' uit haar nieuwe album 'Sassafrass!' is de outswinger van deel 1.

Tami moet blijkbaar gehaast zijn geweest want we kregen bijna niet de tijd om onze 'Duvel' achterover te kieperen, dus terug de zaal in voor deel '2'. Als een volleerde Lady Gaga showde Tami nu een ander ensemble uit haar garderobe en konden zo de kodakskes terug worden boven gehaald. In tegenstelling met het eerste gedeelte van het concert viel er nu wel meer opbouw op te merken en kregen we een resum high school rock nummers als 'Come Over' en 'Cry Over You'.

Dat early sixties gevoel krijgen we nog meer met het nummer 'Lonely' uit haar bekroonde album 'Don't Be Afraid' uit 2015. Een gevoel dat ons het beeld opriep van een Brenda Lee en een genre waarbij deze Tami Neilson zich duidelijk als een vis in het water voelt. Met 'Woo Hoo' worden de deuren richting rockabilly terug wagenwijd opengezet en bleef dit 2de gedeelte volledig in de vintage sfeer met nummers als 'Big Boss Mama' en 'Kitty Cat'...of toch dan weer niet? Opeens haalt ze daar dan James Brown's million hit 'It's A Man's Man's Man's World' van onder het stof en daar had ze volgens mijn bescheiden mening toch beter van af gebleven. Eentje van de pas van ons heengegane 'Queen of Soul' zou beter geweest zijn.

Nog eentje uit de tijdsgeest van mini skirts and gogo boots was dan 'Holy Moses' uit 'Don't Be Afraid' al waren we toch een klein beetje bang dat het gedaan zou zijn. Een gevleid applaus deed Tami Neilson terugkomen om een laatste nummer te brengen en dat werd dan de sleper 'You Were Mine'. Gedaan, schluß, finit, dat was dan buiten die van 'Lierke Plezierke' gerekend en het applaus bleef aanhouden tot Tami en haar youngsters terug kwamen en ons nog op een versie van 'Hound Dog' trakteerden, nee niet van Elvis maar van Willie Mea aka Big Mama Thornton. That's all folks!!!